ZIN

Dat boek moest ik maar eens kopen, besloot ik. Immers: ik ben gek op schrijven. Handig, voor een journalist. Maar ook vroeger schreef ik al. Altijd. Ik had ook wel eens een boek mee in de trein, maar met een schrijfblok en een pen redde ik me prima. Wat schreef ik dan? Lijstjes, bijvoorbeeld. Van de mooiste liedjes. De stomste jongens uit de klas. Dromen die ik had. Onzinnigheden. Citaten uit boeken en songteksten die ik uit mijn hoofd kende. Gedichtjes. Of ik graffitide er hele kunstwerken omheen.

Eigenlijk doe ik dat nog steeds. Ik zit wel eens bij een interview met mijn schrijfblok (A5, met ringetjes, tenzij het een buitenklus is, dan meestal A6, ook met ringetjes), om dan een pagina om te slaan en te ontdekken dat daar al iets op staat. Zo had ik eens met links (ik ben rechts) geschreven: 'Met links schrijven is best moeilijk.' Of laatst, toen stond er met dikke stift: 'DIT WERKT NIET!' Een boodschap aan mijn broer, met wie ik diverse pogingen waagde om te skypen - het beeld werkte, het geluid kregen we niet aan de praat. Vandaar. Ik sla dan altijd snel en een beetje beschaamd de pagina om en hoop dat mijn interviewkandidaat het niet heeft gezien.

En nu dus ZIN: een boek dat me op het lijf geschreven is. Schrijfster Geertje Couwenbergh lijkt wel in mijn hoofd te hebben gekeken. Want gekke spontane schrijfsels: they're my middle name. De stad door slenteren en los gaan bij de gekleurde pennen: yep - guilty. En in mijn eentje houd ik ongeveer zestig sticky-note-boerderijen draaiende. Betrapt.

Maar het boek zegt ook: laat je hier niet door afleiden. Begin gewoon. En dat blijkt dus enger dan gedacht. Daar sta je dan. Jarenlang ervaring als journalist. Draaide haar hand niet om voor de Zwarte Weduwe. Stond midden in de nacht op verlaten industrieterreinen om bovenop het nieuws te zitten. Schreef zelfs een boek. Maar schrijven, echt S C H R IJ V E N ....

Gelukkig ben ik ook een streber, en laat ik me niet snel uit het veld slaan. Misschien wordt het nog wel eens wat. Nee nee nee, het wordt nog wel eens wat. Het wordt wel eens wat. Het wordt wel wat. Het wordt wat. Het wordt. Nee, nee, nee. Het IS.

Zo. En nu eerst even een nieuw schrijfblokje zoeken :-)