Ze zijn er echt nog, en steeds meer en vaker bekruipt me de gedachte dat ze op een andere planeet zitten. Laatst nog. Een collega-zzp'er in een verwante branche. Pas als ik vertel dat ik er zakelijk ook heel veel aan heb, zie ik een lichtje aangaan. Ha! Gevoelige plek. Want 'er' zakelijk iets aan hebben, dat willen we allemaal wel, als zzp'ers.
Wat dan bijvoorbeeld, is de volgende vraag. Man, wat niet? Ik vind er mensen om te interviewen over de raarste onderwerpen, die in mijn eigen vriendenkring niet voorkomen. Ik haal er onderwerpen vandaan om over te schrijven. Nieuwtjes. Tips. Ik mocht een keer mee met een politiecontrole omdat ik de eerste was die reageerde via twitter. Toch een mooie reportage geworden.
Dan bedoel ik nog niet eens de vele collega's die ik zo heb ontmoet. Als eenzame eenpitter heb ik geen koffie-automaat en collega's. Dat heeft veel voordelen, maar ook veel nadelen. Ik heb geen vervelende collega's, maar ook geen leuke. Het fijne van sociale media: met de leuke houd je contact. Voor de vervelende is er een unfollowknop. Kom daar maar eens om in het echte leven.
Collega's die je ontmoet zijn leuk, en gezellig, maar ook nuttig. Zo gaven ze me meer dan eens advies over het een of ander. Of er nam eens eentje een klus van me over toen ik echt niet kon. Ik vond zelfs mijn accountant via collega's, via twitter. Ik bedoel maar.
Laatst had ik een klein motivatiedipje. Dat zette ik op twitter en Facebook. Best eng. En wat gebeurde er? Binnen no-time had ik lieve tips en adviezen binnen. Via die sociale media, inderdaad. Uitnodigingen om te brainstormen, beloftes om uit te kijken naar nieuwe mogelijkheden, gewoon, echt dingen waar ik iets mee kan.
Zo zie je maar weer. Er is veel nep in de virtuele wereld, maar soms is een goede tweep net even handiger dan een verre vriend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten